BEWEGING EX-
ONZE STRIJDPUNTEN
Stop de erkenning van Huwelijken
die afgesloten zijn in Islamitische Landen
2. Het stoppen van de erkenning door de Belgische administratie van huwelijken afgesloten in islamitische landen
Achtergrond: De Beweging van Belgische Ex-Moslims wil de vrijheden in onze belgische samenleving garanderen voor alle mensen die op het belgisch grondgebied wonen. De principes die wij volgen zijn deze die vastgelegd zijn in de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens. Huwelijken gesloten in islamitische landen voldoen niet aan deze principes en wij willen dan ook dat de administratieve erkenning van dergelijke huwelijken door de Belgische administratie gestopt wordt.
Over welke landen gaat het? Wij willen dat huwelijken gesloten in elk land van de “Organisation of the Islamic Conference”, de OIC, de organisatie die aan de basis ligt van de Cairo Declaration of Human Rights in Islam niet meer door de Belgische administratie erkend worden. De lijst met landen is hier te vinden.
Waarom? De landen die de Cairo Declaration of Human Rights in Islam ondertekend hebben, nemen de Shariah als basis voor alle wetgeving. Zij hebben dit in volgend artikel vastgelegd:
ARTICLE 25:
The Islamic Shari'ah is the only source of reference for the explanation or clarification of any of the articles of this Declaration.
Welnu, de Shariah is op het gebied van het huwelijk in strijd met de UVRM en wel om 3 redenen:
Achtergrond: De Beweging van Belgische Ex-
Over welke landen gaat het? Wij willen dat huwelijken gesloten in elk land van de “Organisation of the Islamic Conference”, de OIC, de organisatie die aan de basis ligt van de Cairo Declaration of Human Rights in Islam niet meer door de Belgische administratie erkend worden. De lijst met landen is hier te vinden.
Waarom? De landen die de Cairo Declaration of Human Rights in Islam ondertekend hebben, nemen de Shariah als basis voor alle wetgeving. Zij hebben dit in volgend artikel vastgelegd:
ARTICLE 25:
The Islamic Shari'ah is the only source of reference for the explanation or clarification of any of the articles of this Declaration.
Welnu, de Shariah is op het gebied van het huwelijk in strijd met de UVRM en wel om 3 redenen:
1. In de Shariah hebben mannen en vrouwen niet dezelfde rechten. Ze hebben elk wel rechten maar deze zijn niet gelijk. Praktisch gezien komt het erop neer dat een man zowel financieel als moreel verantwoordelijk is voor de vrouw en de kinderen en in ruil daarvoor dient de vrouw aan haar man te gehoorzamen en hem haar lichaam ter beschikking stellen voor zijn sexuele bevrediging. Een man kan met een eenvoudige procedure zijn vrouw scheiden. Een vrouw kan dit volgens de Shariah niet.
De ongelijkheid tussen man en vrouw in het huwelijk is in strijd met het tweede deel van artikel 16.1 van de UVRM:
Artikel 16
1. Zonder enige beperking op grond van ras, nationaliteit of godsdienst, hebben mannen en vrouwen van huwbare leeftijd het recht om te huwen en een gezin te stichten. Zij hebben gelijke rechten wat het huwelijk betreft, tijdens het huwelijk en bij de ontbinding ervan.
De Cairo Declaration of Human Rights in Islam zegt in Artikel 6, op een subtiele manier dat mannen en vrouwen niet dezelfde rechten hebben door te stellen dat een vrouw haar eigen rechten heeft en dat de man voor alles verantwoordelijk is.
1. Zonder enige beperking op grond van ras, nationaliteit of godsdienst, hebben mannen en vrouwen van huwbare leeftijd het recht om te huwen en een gezin te stichten. Zij hebben gelijke rechten wat het huwelijk betreft, tijdens het huwelijk en bij de ontbinding ervan.
De Cairo Declaration of Human Rights in Islam zegt in Artikel 6, op een subtiele manier dat mannen en vrouwen niet dezelfde rechten hebben door te stellen dat een vrouw haar eigen rechten heeft en dat de man voor alles verantwoordelijk is.
ARTICLE 6:
(a) Woman is equal to man in human dignity, and has her own rights to enjoy as well as duties to perform, and has her own civil entity and financial independence, and the right to retain her name and lineage.
(b) The husband is responsible for the maintenance and welfare of the family.
(a) Woman is equal to man in human dignity, and has her own rights to enjoy as well as duties to perform, and has her own civil entity and financial independence, and the right to retain her name and lineage.
(b) The husband is responsible for the maintenance and welfare of the family.
2. Een vrouw sluit volgens de Shariah haar huwelijkscontract niet zelf af maar dit wordt voor haar gedaan door een „voogd“, een mannelijk familielid dus of de rechter. Een vrouw is dus niet vrij om te bepalen met wie zij huwt, zoals een man dat wel is. Dit is een van de belangrijkste discriminaties van de vrouw in de Islam.
Dit betekent niet dat alle islamitische vrouwen in een gedwongen huwelijk zitten maar wel dat een vrouw niet volledig vrij beslist met wie zij huwt maar altijd de goedkeuring moet hebben van een mannelijke familielid van vaders kant of desnoods naar de rechtbank moet stappen indien zij die goedkeuring niet krijgt. Dit is ook in strijd met bovenvermeld artikel 16.1 in de tweede zin van de UVRM dat mannen en vrouwen gelijke rechten hebben wat het huwelijk betreft.
3. Volgens de Shariah kan een moslima enkel trouwen met een moslim. Dit is terug in strijd met bovenvermeld artikel 16.1 van de UVRM dat godsdienst geen belemmering voor een huwelijk mag zijn. De Cairo Declaration of Human Rights in Islam heeft hiermee rekening gehouden en heeft de vermelding godsdienst weggelaten en vervangen door „kleur“:
ARTICLE 5:
(a) The family is the foundation of society, and marriage is the basis of making a family. Men and women have the right to marriage, and no restrictions stemming from race, colour or nationality shall prevent them from exercising this right.
(a) The family is the foundation of society, and marriage is the basis of making a family. Men and women have the right to marriage, and no restrictions stemming from race, colour or nationality shall prevent them from exercising this right.
In de praktijk komt dit erop neer dat een niet-moslim man enkel met een moslima kan trouwen als hij zich tot de Islam bekeert. We verklaren het probleem aan de hand van een voorbeeldje. Xavier is een Belgische man die op zijn werk het Belgisch-Marokkaans meisje Zubayda leert kennen. Zubayda is in België geboren en heeft de dubbele nationaliteit. Ze heeft geprobeerd om van haar Marokkaanse nationaliteit af te geraken maar dat kan niet. Xavier en Zubayda trouwen en zij willen hun huwelijk op het Marokkaans consulaat laten registreren zodat ook de Marokkaanse papieren van Zubayda in orde zijn. Op het consulaat vraagt men naar de akte van bekering tot de Islam van Xavier. Zonder deze akte kan men de papieren van Zubayda niet in orde krijgen. Een moslima kan volgens de Shariah en dus ook de Marokkaanse wetgeving enkel met een moslim trouwen. De Marokkaanse staat bepaalt dus dat een Belgisch staatsburger zich tot de Islam moet bekeren om de papieren van zijn eveneens Belgische echtgenote in orde te krijgen. Dit is ook hetgeen islamitische landen eisen en dus ook de consulaten of ambassades van deze islamitische landen in België. Anders wordt het huwelijk van de Belgische moslima met dubbele nationaliteit niet door haar land van herkomst erkend. Dit is een absurde en wraakroepende situatie waar een einde aan dient te komen. Dit is bovendien in strijd met Artikel 18 van de UVRM.
Artikel 18
Een ieder heeft recht op vrijheid van gedachte, geweten en godsdienst; dit recht omvat tevens de vrijheid om van godsdienst of overtuiging te veranderen, alsmede de vrijheid hetzij alleen, hetzij met anderen zowel in het openbaar als in zijn particuliere leven zijn godsdienst of overtuiging te belijden door het onderwijzen ervan, door de praktische toepassing, door eredienst en de inachtneming van de geboden en voorschriften.
Om het absurde van de situatie duidelijk te maken, keren we de zaken even om. Mohammed en Chantal bieden zich op het stadhuis van Antwerpen aan om te trouwen. De gemeente vraagt van Mohammed een bewijs dat hij gedoopt is. Nu zegt Chantal dat er geen probleem is omdat zij zich zelf tot de Islam bekeerd heeft. De gemeenteambtenaar van de burgerlijke stand antwoordt hierop koeltjes dat er niet zoiets bestaat als een katholiek die zich bekeert tot de Islam, dat wordt door de gemeente niet erkend. Als Mohammed en Chantal willen trouwen moet Mohammed katholiek worden. En om katholiek te worden moet Mohammed eerst twee jaar katholieke godsdienstles volgen in de parochie waar hij woont en zich daarna laten dopen. In België en in alle westerse landen is dit een absurde redenering maar in islamitische landen is dit normaal. Wij zeggen STOP daartegen.
Een ieder heeft recht op vrijheid van gedachte, geweten en godsdienst; dit recht omvat tevens de vrijheid om van godsdienst of overtuiging te veranderen, alsmede de vrijheid hetzij alleen, hetzij met anderen zowel in het openbaar als in zijn particuliere leven zijn godsdienst of overtuiging te belijden door het onderwijzen ervan, door de praktische toepassing, door eredienst en de inachtneming van de geboden en voorschriften.
Om het absurde van de situatie duidelijk te maken, keren we de zaken even om. Mohammed en Chantal bieden zich op het stadhuis van Antwerpen aan om te trouwen. De gemeente vraagt van Mohammed een bewijs dat hij gedoopt is. Nu zegt Chantal dat er geen probleem is omdat zij zich zelf tot de Islam bekeerd heeft. De gemeenteambtenaar van de burgerlijke stand antwoordt hierop koeltjes dat er niet zoiets bestaat als een katholiek die zich bekeert tot de Islam, dat wordt door de gemeente niet erkend. Als Mohammed en Chantal willen trouwen moet Mohammed katholiek worden. En om katholiek te worden moet Mohammed eerst twee jaar katholieke godsdienstles volgen in de parochie waar hij woont en zich daarna laten dopen. In België en in alle westerse landen is dit een absurde redenering maar in islamitische landen is dit normaal. Wij zeggen STOP daartegen.
Wat vraagt de Beweging van Belgische Ex-moslims?
Aan de Minister van Justitie vragen wij dat de erkenning van huwelijken gesloten in landen die de Cairo Declaration of Human Rights in Islam ondertekend hebben niet meer te erkennen. Dit op basis van de UVRM en op basis van wederkerigheid omdat die landen huwelijken gesloten in België ook niet onvoorwaardelijk erkennen, namelijk in het geval een moslima met een niet-moslim gehuwd is.
Aan de Minister van Buitenlandse Zaken vragen wij om zowel op bilateraal niveau als op multilateraal niveau aktie te ondernemen tegenover de landen die de Cairo Declaration of Human Rights ondertekend hebben om de gedwongen bekering van Belgische staatsburgers die met een moslima uit die landen willen huwen ongedaan te maken.
Aan de Minister van Justitie vragen wij dat de erkenning van huwelijken gesloten in landen die de Cairo Declaration of Human Rights in Islam ondertekend hebben niet meer te erkennen. Dit op basis van de UVRM en op basis van wederkerigheid omdat die landen huwelijken gesloten in België ook niet onvoorwaardelijk erkennen, namelijk in het geval een moslima met een niet-
Aan de Minister van Buitenlandse Zaken vragen wij om zowel op bilateraal niveau als op multilateraal niveau aktie te ondernemen tegenover de landen die de Cairo Declaration of Human Rights ondertekend hebben om de gedwongen bekering van Belgische staatsburgers die met een moslima uit die landen willen huwen ongedaan te maken.